- صفحه اصلی
- دوره نمایندگی
- گفتمان
- فرهنگ ایران
- نوشتارها
- نیایش های اوستایی
- نهاد های زرتشتی
- درباره ما
- پایگاه های مرتبط
- خبرها
پیغام خطا
Deprecated function: The each() function is deprecated. This message will be suppressed on further calls در _menu_load_objects() (خط 569 از /homepages/10/d538334720/htdocs/includes/menu.inc).پرسش و پاسخ دینی
-
موبد گرامی اقای نیکنام. پل چینود چگونه است؟ آیا همان پل صراط است.
پرسش : موبد گرامی اقای نیکنام. پل چینود چگونه است؟ آیا همان پل صراط است. چگونه فرد گناه کار از آن رد می شود؟ پاسخ : در سرودهای زرتشت به گذرگاهی به نام «چینوَت پِرِتو» اشاره شده است. این واژه از دو بخش «چین» به چمار(:معنای) چگونه و«پِرِتو» به چِمار گذرگاه تشکیل شده است. بنابراین چمار این واژه، گذرگاهِ چگونه زیستن خواهد بود. در این بینش به مادی بودن چنین گذرگاهی برای روان در گذشتگان اشاره ای نشده است، شاید هنگام(:مرحله) یی خواهد بود برای رایزنی و پرسش هر مرتو(:انسان) از وژدان(:وجدان) خویش، پس از هر رفتار و کرداری که انجام داده است. موبدانِ دوران ساسانی به پیروی از فرهنگ دیگران که در آن روزگار به ایران نیز راه یافته بودند، باورهایی درباره بهشت و دوزخ، جهان پس ازمرگ و سرگذشت آن را برای فهم و درک بیشتر ایرانیان زرتشتی به زندگی مادی آن زمان شباهت دادند و هماهنگ کردند. بدین روی بهشت و دوزخِ اندیشه زرتشت نیز با ابتکار موبدی به نام «اردای ویراز» سبب نگاشتن نسک پهلوی «اردای ویراف نامه» شد و ریخت(:شکل) دیگری به خود گرفت. پاداش و مجازات برای تن و بدن مَرتو نیز که از جهان در می گذشتند نیز پیش بینی گردید. بهشت و دوزخ دارای راه و جاده گردید(در متنی از خرده اوستا به نام پَتِت) و گذرگاه چینوَد نیز به ریخت ِ پُلی بیان شد(پهن وگسترده برای نیکان، به باریکی مو برای گناهکاران) که روان درگذشته بایستی با شرایطی ویژه از آن عبور کند تا به بهشت برسد، یا به دوزخ رهنمون گردد. آشکار است که اینگونه همانند سازی به پیروی ازفرهنگ ديگران نادرست بوده و با بینش خردمندانه اشوزرتشت هماهنگی ندارد. دینِ دگرگون شده و پرورش یافته اندیشه موبدانِ آن روزگار که گاهی به سبب ناچاری یا ناآگاهی بوده است، هرچند از نام زرتشت نیز بهره داشته است ولی بیگمان سفارش ها و برداشت های آن دوران با بینش راستین آموزگار راستی و خرد، اشوزرتشت که در سروده هایش(:گات ها) آمده است، در برخی موارد ناهمگون است. -
درود استاد نیکنام، در آیین زردشتی همه چیز اختیاری است حتا نماز خواندن، پس تفاوت کسی که نماز می...
پرسش : درود استاد نیکنام، در آیین زردشتی همه چیز اختیاری است حتا نماز خواندن، پس تفاوت کسی که نماز می خواند با کسی که نمی خواند از لحاظ ثواب چیست؟ پاسخ : در بینش زرتشت نماز خواندن ثوابی در بر ندارد بلکه مَرتو(:انسان) برای رسیدن به آرامش و هنجارِ درست، اراده می کند که در گاه و زمان هایی از شبانه روز، با دست های برافراشته رو به سوی روشنایی کند و«اهورامزدا» به چِمار«خرد کل هستی»، (دانایی وآگاهی بیکران هستی مند) را ستایش کند. در این بینش، نماز تنها به گفتار نیست، بلکه بهترین شیوه نیایش و ستایش اهورامزدا، انجام کار نیک و کرداری شایسته برای همگان است تا«روانِ هستی» خشنود گردد. در«هات ۲۸ یسنا، بند نخستِ گاتها(:سرودهای زرتشت)، به این شیوه اشاره شده است» بنابراین کسی که نماز و نیایش به جا می آرد، همه گونه خدمتگزارِ هازمانِ(:جامعه) راستی خواهد بود و روان هستی را با کارهای سازنده خویش خشنود خواهد کرد. ناگفته پیداست کسی که اینگونه نیایش هایی را انجام نمی دهد در پیشرفت و سازندگی همبودگاه راستی جایگاهی نخواهد داشت. بیگمان چنین کسی از بی هویتی خود در جایگاه یک مرتو، روان آرام و شادی نخواهد داشت. -
درود بر استاد نیکنام، آیا نگاره فروهر مربوط به زرتشتیان است؟ شنیدم بال های آن نشانِ اندیشه،...
پرسش : درود بر استاد نیکنام، آیا نگاره فروهر مربوط به زرتشتیان است؟ شنیدم بال های آن نشانِ اندیشه، کردار وگفتار نیک است. سر فروهر به سمت راست است یا چپ؟ پاسخ : درود، فرتور(:تصویر) فرَوَهَر که در سنگ نگاره ها دیده می شود، با فروهر(:فروشی در اوستا) که در باور ترادادی(:سنتی) زرتشتیان از آن یاد می شود باهم یکی نیستند و هرکدام فلسفه جداگانه ای دارند و برای هر یک نسک(:کتاب) و جستار هایی جداگانه نوشته شده است که هر یک را باید جداگانه پژوهش کرد. در باور ترادادی زرتشتیان و با گزارشی که در«فروردین یشت» آمده است. هویت مَرتو (:انسان) را چهار فروزه و گزینه فراهم آورده است، بخش مادی هویتِ مرتو، «تن وجان» است و بخش مینوی آن نیز«روان و فروهر» می باشد؛ فروشی، نیرو وفروزه خداوندی در وجود مرتو است که سبب پیشرفت و آگاهی روان در هر زمان است. نماد فروهر چیست؟ در دوران هخامنشی، نمادی برگزیده شده است تا در بالای سنگ نگاره ها نقش بگیرد که نام آن نیز اکنون فروهر شده است. سر او گاهی به سمت راست و گاهی به سمت چپ است و تفاوتی ندارد. اگر این نگاره را به حالت سه بعدی در نظر بگیریم به شکل بشقابی دایره مانند خواهد شد که انسانی در او نشسته و فرمانی به دست دارد. (اندیشه ای دارم شاید! در آنزمان چنین چیزی در آسمان مشاهده شده که با پایه هایی بر زمین فرود می آمده است و شکل آن را بالاتر از همه در سنگ نگاره ها آورده اند باید درستی این گمانه! به پژوهش در آید). یونانیان این نگاره را شکلی از اهورامزدا در نظر گرفته اند که ناردست است البته این توهم به این سبب پیدا شده که زیر بیشتر نگاره فروهر ها از اهورامزدا یاد شده و در نوشته های هخامنشی از او به نیکی یاد شده است. برخی باله های سه گانه او را نشانی از اندیشه، گفتار و کردار نیک دانسته اند و دیگر بخش های آن را نیز شرح داده اند. شاید «فروهر» باورهای فرهنگی روزگاران گذشته را بیان می کند، چون افزون بر باورهایی که از فرهنگ زرتشتی به آن نسبت می دهند، در دست پیرمرد، حلقه ای مشاهده می شود که شاید نماد خورشید و حلقه پیمان و دوستی در آیین مهری باشد. به هر روی، زرتشتیان نیز این نماد را در سده گذشته برای درک بیشتر باورهای فرهنگی خویش برگزیده اند و در بخش های گوناگون زندگی از آن بهره می گیرند ولی بیشتر از همه این فرتور، نمادِ ملی ایرانیان است و پشتوانه دینی کمتری در بینش زرتشت دارد. -
درود آقای نيكنام. آيا واقعا فيثاغورث از شاگردان زرتشت بوده؟
پرسش : درود آقای نيكنام. آيا واقعا فيثاغورث از شاگردان زرتشت بوده؟ پاسخ : درود برشما، فیثاغورٍث یا پیتاگورس که حدود بین سالهای ۴۹۵ تا ۵۷۰ پیش از میلاد می زیسته از فیلسوفان یونان باستان است. گزارشی در نسک(:کتاب) «سیاحت نامه» این اندیشمند(:فیلسوف) آمده که نشان می دهد فیثاغورث با زرتشت دیدار و گفتگو داشته است، به درستی آشکار نشده که کدام زرتشت است؟ آیا اشوزرتشت پیام آور و آموزگار نام آور ایرانی بوده یا کسی دیگر نام «زرتشت» برخود داشته است؟ او با زرتشت، پیرامون اوضاع بد هازمانی(:اجتماعی) ورفتاری شهر بابل گفتگو کرده و در بخشی گفته است: «ای زرتشت تو از غیر ممکن در گذر، بابل را هرگز نتوانی به نیکی و دانایی(:فضیلت) برسانی، مردم اینجا دو دسته گوناگونند. گروهی از تنگدستی به بیچارگی رسیده اند و جماعتی با زیاده روی به فساد کشیده شده اند.» گفتنی است در بابل از نبودن کمبوجیه(:کامبیز) سخن رفته است و زرتشت می گوید اگر کامبیز نبود نمی توانستم در شوش بمانم و از دشمنی مغان و پیشوایان روحانی حسود در امان باشم. شرح گفتگو و شرکت در جشن و درمان اسب پادشاه، در نسکی(:کتابی) به سفر نامه یا سیاحت نامه فیثاغورث در ایران آمده است. -
موبد نیکنام، چنانکه اشاره کردید، زرتشت معجزه ای نداشته و بعدها به او نسبت داده اند پس خندیدن او...
پرسش : موبد نیکنام، چنانکه اشاره کردید، زرتشت معجزه ای نداشته و بعدها به او نسبت داده اند پس خندیدن او در هنگام تولد یا درمان کردن پای اسب گشتاسپ و کاشتن درخت سرو در کاشمرحقیقت ندارند. پاسخ : آری، زرتشت معجزه ای نداشته است. این آموزگار و پیامگوی ایران باستان، برای بازگو کردن پیام رستگاری بخشِ خویش که پیوستن مرتوگان(:مردمان، بشر) به راستی، بهره گیری ازخرد و مبارزه با دروغ و کژاندیشی بوده، نیازی به کارهای شگفت انگیز(:معجزه) نداشته است. سده ها پس از زرتشت، شاید گروهی برآن شدند تا رویدادهایی آنچنانی را به پیام آور ایرانی نیز نسبت دهند تا او را با کاروان معجزه داران همراه سازند. نسبت دادن چنین رویدادهایی از آغاز زاده شدن زرتشت و دوران کودکی او آغاز گشته و تا نام آوری او ادامه داشته است. آشکار است بیان این رویدادها به روزگاری در نسک(:کتاب) ها نگاشته شده است که برخی از پیروانش باور داشتند زرتشت را می توان با نسبت کارهایی شگفت انگیز، زرتشت او را همانند ادیانِ ابراهیمی درجایگاه «پیامبر» به دیگران شناسانده باشند. چه کسی می داند نوزادی پس از زاده شدن، روزگاری پیامبر خواهد شد که خندیدن او را یادداشت کرده باشد وآن را کاری شگفت آور بداند. گفتنی است بسیاری از کودکان پس از زاده شدن با ورود هوای سرد به ریه هایش گریه خواهد کرد ولی اندکی نیز با خندیدن چشم به جهان می گشایند. درمان کردن پای اسبِ گشتاسب نیز چنانچه رخ داده باشد با تجربه و دانایی بوده و رویدادی شگفت آور نیست. کاشتنِ درختِ سرو نیز از کارهای شگفت آور به شمار نمی آید، چون هرکس توانایی کاشت نهالی را در زمین خواهد داشت.
فرهنگ ایران >
81 |
درود مهربان نیکنام. شما فرمودید که به پیامبر ما وحی نشده و الهام شده است. خواهشمندم تفاوت دقیق میان این دو را برایم آشکار سازید. سپاس بی پایان
پرسش :
درود مهربان نیکنام. شما فرمودید که به پیامبر ما وحی نشده و الهام شده است. خواهشمندم تفاوت دقیق میان این دو را برایم آشکار سازید. سپاس بی پایان پاسخ : درود. ازآنچه درگزینه وحی برای پیامبران برداشت می شود این است که فرشته ویا فرشتگانی که نزدیک خداوند بوده اند، پیام هایی را درزمان هایی مناسب که شان نزول گوناگون نیز داشته است، از خداوند دریافت می کرده اند وآن را به گوش پیامبر یافرستاده خداوند (رسول) بازگو می کرده اند. پیامبر نیز همان گفته رسیده از خدا را به گوش مردم رسانده وآشکار است که هیچگونه دخالتی در کم وزیاد کردن آن نداشته است زیرا دراین صورت گفته خداوند تغییر می کرده است. ازآنجا که زرتشت برای «اهورامزدا» نام ومکانی بیان نکرده است. جایگاه او را درآسمان نمی داند که برعرش تکیه زده باشد وفرشتگانی پیرامون اوباشند. بلکه اهورامزدا در بینش زرتشت، یک فروزه (صفت) است که «اهو» به چمار(معنی) هستی آفرین و«مزدا» به چماردانش بیکران است (دانش بیکران هستی آفرین) بنابراین زرتشت از دانش ودانایی در هستی به فراگیری دانش پرداخته و بهآگاهی رسیده است. ندای درونی وبینش مینوی (سروش) به یاری او آمده وهرگاه پرسشی برایش پیش آمده با پژوهش درهستی، در پرتودل آگاهی والهام به رازهای گوناگون هستی پی برده وهریک را درسرودهایش (گات ها) بیان کرده است. گفتنی است اشاره می کند که هرکس با آزادی می تواند سخنان او را بپذیرد ویا به آنچه اندیشه دارد روی آورد. بدین روی دربینش وفرهنگ ایران باستان، فرشته وجود خارجی نداشته و وحی پدیدار نشده است. |
82 |
درود استاد، آیا بهدینان به سرنوشت نیزباور دارند؟ اشو زرتشت در گاتاها اشاره ای به این نکته کرده است؟ سپاس
پرسش :
درود استاد، آیا بهدینان به سرنوشت نیزباور دارند؟ اشو زرتشت در گاتاها اشاره ای به این نکته کرده است؟ سپاس پاسخ : خیر، دربینش زرتشت همه رویدادها برپایه خردمندی ودر پرتو دانش پیش خواهد آمد. هیچکس مجبور نیست تا به آنچه پیش رویش قرار می گیرد تن دردهد و آن را به حساب سرنوشت بگذارد. سرنوشتِ مَرتًو (= انسان) را چه کسی گزینش کرده است؟ شاید باور کنیم خداوند رقم زده باشد؛ ولی مگرخداوند دادگر(= عادل) نیست. پس بایستی سرنوشت همه را یکسان برگزیده و بخشیده باشد! در پیام زرتشت به جای باور به سرنوشت، «بخت» (= شانس و اقبال) وجود دارد که هرگاه ودر هر زمانی ممکن است تا پیش روی کسی نمایان شود. گزینش هرگونه بختی در هر زمان، با آزادی و اختیار است. مَرتویی که بخت یار باشد (خوش شانس) و با دانش و آگاهی بهترین بخت پیش روی خویش را گزینش کند، در زندگی کامیاب خواهد شد. |
83 |
درود بر سرور گرامی موبد نیکنام، چرا هرگاه کسی در مورد نماز زرتشتیان می پرسد شما می فرمایید که نماز ما زرتشتیان از زمان ساسانی شکل گرفته؟ شما که بهترمی دانید که ما زرتشتتیان پیش از هخامنشیان نیز نماز داشتیم، پس چرا شکل گیری نماز را به موبدان ساسانی نسبت می دهید.؟ با سپاس
پرسش :
درود بر سرور گرامی موبد نیکنام، چرا هرگاه کسی در مورد نماز زرتشتیان می پرسد شما می فرمایید که نماز ما زرتشتیان از زمان ساسانی شکل گرفته؟ شما که بهترمی دانید که ما زرتشتتیان پیش از هخامنشیان نیز نماز داشتیم، پس چرا شکل گیری نماز را به موبدان ساسانی نسبت می دهید.؟ با سپاس پاسخ : درود، نیایشی از اوستا که اکنون هم کیشان به ریخت (شکل) سنتی آن را می سرایند و در «خرده اوستا» آمده است، موبد واراسپند در زمان ساسانی نگاشته است. به همین روی برداشت درست ایشان برای نماز و نیایش زرتشتیان در آن دوره بوده است که بانگرش به زندگی، پیشه، باورهای مردم، خواسته آنان گرد آوری شده به ویژه اینکه تیره های تازه وارد شده به ایران از هرسوبه شیوه هایی دیگر نماز و نیایش داشته و شایسته نبود که ایرانیان زرتشتی نیز کمتر از دیگران باشند. انسان از آغاز پیدایش به نوعی نمازگزار و نیایش کننده نیز بوده است. به ویژه هرگاه در برابر دشمن زاستاری (طبیعی) قرار می گرفته به گونه ای دست به نیایش داشته است. چنانچه به سرودهای زرتشت، (گات ها هات ۲۸) نگاه کنیم؛ که زمان آن به پیش از دوران هخامنشی نیز می رسد، زرتشت از «نمنگها» و نیایش یاد می کندٌ، در بند اول این سرود، او با دست های افراشته «اهورامزدا» (خرد هستی) را ستایش می کند و آرمان دارد تا با نیایشی که بر پایه «خردمندی» انجام می گیرد کارهای شایسته و کردار نیکی از خود داشته باشد تا روان هستی را خشنود سازد. بنابراین چنانچه بخواهیم به شیوه آموزگار راستی خود نیایش کننده باشیم، به فلسفه نیایش او باید پی ببریم و خود بیندیشیم که در هرزمان و هرمکان چگونه می توان از گفتار و خرد بهره گرفت تا با کارهای نیکی که از دانایی سرچشمه می گیرد هویت انسانی خویش را در فرآیند گردش هستی آشکار، پویا و پایدار ساخته باشیم. |
84 |
هر پیامبری معجزه ای برای اثبات پیام آوری از سوی خدا داشته است، معجزه زرتشت چیست؟
پرسش :
هر پیامبری معجزه ای برای اثبات پیام آوری از سوی خدا داشته است، معجزه زرتشت چیست؟ پاسخ : در گزینش زرتشت رویدای شگفت آوری (: معجزه ای) درکار نبوده است؛ خدایی که زرتشت را برای راهنمایی مردم گزینش کرده است «اهورامزدا» نام گرفته است که ویژگی بنیادی آن «دانایی و اگاهی بیکران هستی مند» است، «خداوند جان وخرد»... بینش آموزگار ایرانی سرآغاز وسرانجام هستی را « دانایی و خرد» می داند بنابراین نیازی نیست تا کسی که از سوی ویژگی و گزینه «خردمندی» برای راهنمایی مردم آمده باشد و باپیامش «آزادی گزینش راه راستی» را به مردم سفارش کرده باشد! برای اثبات وجود پیام آوری و آموزگاری خود به شگفتی روی آورد و معجزه ای داشته باشد تا بدان ابزار (: وسیله) مرتوگان (: مردم ) او را بپذیرند یا اگر معجزه نکرد او را باور نداشته باشند؛ البته در زمانی از تاریخ، برخی از پیروان زرتشت نیز برای آموزگار خود کارهای شگفت آور و معجزاتی گردآوری کرده اند تا در این مورد از دیگران کمتر نباشد. نوشته هایی به زبان پهلوی و پس از ساسانیان برجا مانده است که گویای چنین معجزه های ساختگی است، نمونه آنها در کتابی به نام «استوره زندگی زرتشت» به کوشش ژاله آموزگار به چاپ رسیده است که با بینش و پیام زرتشت هماهنگی ندارد. |
85 |
با درود، آیا در متون زرتشتی بهشت را چگونه وصف می کنند؟ آیا همچون قرآن، می توان وصفی از بهشت نزد زرتشتیان یافت؟
پرسش :
با درود، آیا در متون زرتشتی بهشت را چگونه وصف می کنند؟ آیا همچون قرآن، می توان وصفی از بهشت نزد زرتشتیان یافت؟ پاسخ : «بهشت» یک واژه پارسی است که گویش عربی آن را «جَنت» نامیده است. این واژه از «وَهیشتم مَنو» در اوستا آمده است (وه: به، خوب، نیک) - (وهیشتم: خوبترین)- (منو: منش) بنابراین بهشت برترین فروزه (: صفت) واژه (به) است. «به- بهتر- بهشت» که همانند آن در زبان انگلیسی نیز آمده است «good,better,best». در بینش زرتشت، وهیشتم منو (بهشت) جایگاهی نیست که خداوند از پیش برای مَرتو (انسان) آماده کرده باشد تا پس از مرگ مکان نیکوکاران شود و بدکاران از آن بی بهره بمانند بلکه «بهشت» بهترین منش را انسان می تواند آگاهانه برای خود فراهم سازد و آن را برگزیند. هنگامی که مرتو کار شایسته ای را انجام می دهد که برگرفته ازمنش نیک باشد، و سبب خشنودی دیگران و روان هستی گردد در آن هنگام او روانی شاد وآرام خواهد داشت. آشکار است که آنزمان در«بهشت» اندیشه وکردار خویش به سرخواهد برد، این بهشت رابا پیروی از هنجار راستی برپایه خردمی تواند پیوسته در سرشت و روان خویش نهادینه سازد. |
86 |
درود، اگربه زرتشت وَحی نشده است. حضرت زرتشت چگونه اسرار خلقت مانند وجود بهشت و جهنم و روز رستاخيز و چيزهای گوناگون ديگر رادريافته است و چگونه می توان آن را قبول کرد؟
پرسش :
درود، اگربه زرتشت وَحی نشده است. حضرت زرتشت چگونه اسرار خلقت مانند وجود بهشت و جهنم و روز رستاخيز و چيزهای گوناگون ديگر رادريافته است و چگونه می توان آن را قبول کرد؟ پاسخ : فروزه «وحی» برای زرتشت در کار نبوده بلکه چنانکه پیش از این نیز اشاره شده است برخلاف پدیده وحی برای پیامبران ابراهیمی؛ زرتشت با «الهام»، (دل آگاهی و پیغام سروش) به راز هستی پی برده است و در سروده های خود آنها رابیان کرده است. در پذیرفتن وگزینش گفته هایش کسی را ناگزیر (مجبور) نکرده بلکه به هرکس توانش (: اختیار) داده تا خود نیز به ژرفی اندیشه کنند سپس با خردمندی بهترین گفته ها را پذیرا باشند. بهشت و جهنمی که زرتشت به آن باور داشته و بیان کرده است جنبه مادی ندارد. خداونداز پیش آن را نساخته تا آماده برای پذیرش انسان پس از مرگ باشد که لذت های مادی را به نیکوکاران در بهشت پیشکش (: هدیه) کند. دربرابرآن سوختن و شکنجه (: عذاب) را برای گناهکاران در دوزخ داشته باشد، بلکه بهشت و دوزخ اندیشه زرتشت حالتی مینوی است که شادی روان و یا افسرگی آن را در این جهان در پی داشته و ادامه آن برای روان پس از درگذشت نیز ادامه خواهد داشت و چنین حالت هایی را هرکس می تواند با کردار نیک برای خود فراهم سازد نه اینکه از سوی موبد یا پیشوای دینی او اندوخته گردد.اینگونه رویکردها نیازی به فهمیدن از راه « وحی» نبوده است، بدین ترتیب هرکس خواستار باشد آن را گزینش خواهد کرد و گرنه زرتشت از نپذیرفتن آن آشفته و خشمگین نخواهد شد تا اشتباه دیگران را به جایگاهی بالا تر از خود گزارش دهد. |
87 |
با درود فراوان آیا زرتشت از جانب آفریدگار بزرگ، اهورا مزدا به بیامبری برگزیده شده و یا این که زرتشت فیلسوف و دانشمندی بزرگ بود که با پی بردن به راز خلقت سخنان و اندیشه ی خود را در کتابی به نام اوستا گرد آوری کرده؟ با سپاس فراوان
پرسش :
با درود فراوان آیا زرتشت از جانب آفریدگار بزرگ، اهورا مزدا به بیامبری برگزیده شده و یا این که زرتشت فیلسوف و دانشمندی بزرگ بود که با پی بردن به راز خلقت سخنان و اندیشه ی خود را در کتابی به نام اوستا گرد آوری کرده؟ با سپاس فراوان پاسخ : از آنچه در سروده های گات ها برداشت می شود، زرتشت پیامبری نبوده که به یکباره و از دنیای بیسوادی، چوپانی و تیره (: قوم) ابتدایی، به پیامبری برگزیده شود او به بسیاری از دانش های زمان خویش آگاهی داشته است، او پیش از اینکه پیامبرو پیام آورنام گرفته باشد، اندیشمند (: فیلسوفی) بوده که ویژگی های سنتی همبودگاهش (جامعه) را خرده گیری (: نقد) و بررسی کرده و بسیاری از پندارهای مردم را نادرست وکارهای رهبران دینی آن هنگام (: زمان) را نادرست دانسته است. او در آن هنگام ده سال به زاستار (: طبیعت) روی آورده تا پرسش های خود را از رازهای باشنده (: موجود) در زندگی درک و دریافت کند. او چنانکه در هات ۲۹از یسنا ( سرود دوم گاتها) آمده است، در رایزنی بین اهورامزدا ( دانایی وآگاهی بیکران هستی مند))، وهومَن (منش پاک)، اشا (هنجارراستی در هستی) و گِئوش اوروان (روان گیتی) برگزیده شده تا پیام راستی را به مرتوگان (: مردم) برساند و راهنمای آنان برای رسیدن به شادی، آرامش و رستگاری باشد. به سخنی دیگرهردو بخش پرسش شما را در برمی گیرد. بدین روی که زرتشت، رازور(عارف) و اندیشمندی بوده که به راز های هستی پی برده است و از سوی خداوند به پیام آوری وآموزگاری برگزیده شده است. گفته ها و بینش دانش بنیان او در سروده هایش به نام گات ها به یادگار مانده است. |
88 |
درود به استاد پارسا و موبد گرانقدرآقای نيکنام، مدتی است سرودهای اوستا می خوانم، ولی به واژگانی برخوردم که معنا و تلفظ درست آن ها را نمی دانم از شما خواهش می کنم درباره سروزن آنها مراراهنمايی فرمایید. اشه(اشونان)- گوشورون- آرميتی- فرشوشتر- سپندارمذ- ترمنشی- سروش- ورجاوند- منثره- گرزمان- آذر پسر اهورا مزدا- راسپی- وهومن- هوروتات-اشه وهيشت- خشثره و يریه- سپنته ارميتی. با سپاس بی پايان
پرسش :
درود به استاد پارسا و موبد گرانقدرآقای نيکنام، مدتی است سرودهای اوستا می خوانم، ولی به واژگانی برخوردم که معنا و تلفظ درست آن ها را نمی دانم از شما خواهش می کنم درباره سروزن آنها مراراهنمايی فرمایید. اشه(اشونان)- گوشورون- آرميتی- فرشوشتر- سپندارمذ- ترمنشی- سروش- ورجاوند- منثره- گرزمان- آذر پسر اهورا مزدا- راسپی- وهومن- هوروتات-اشه وهيشت- خشثره و يریه- سپنته ارميتی. با سپاس بی پايان پاسخ : درود برشما. واژه ها اینگونه بیان شده و چِمار (معنی) دارند؛ اَشه یا اشا = هنجار راستی و نظم هدفمند گیتی، کسی که با این هنجار رفتار کند او را «اشو» می نامند که واچینی (جمع) آن «اشوان» خواهد بود --//- گِئوش اوروان: گئوش = گیتی و اوروان = روان که باهم در گات ها به چمارِ روان هستی می باشد --//-- آرمَئی تی = آرمان و آرزو که بیشتر با واژه سپنتَه = سپند (مقدس) می آید که چمار هردو با هم آرمان و عشق پاک است --//-- فرَشوشتَر: نام یکی از نزدیکان زرتشت بوده است --//-- سپندارمَذ = سپنتَه آرمئی تی= آرمان وعشق پاک که در گویش پارسی به اسپند و اسفند تبدبل شده است --//-- تَرمَنشنی= داشتن منش بد --//-- سروش= ندای درونی و دل آگاهی که در اوستا «سَرئوشَه» نام دارد --//-- وَرجاوَند= مقدس --//-- مانترَه = سخن اندیشه برانگیز که به سروده های زرتشت گفته شده است --//-- گروثمان = سرای نور وسرود که جایگاهی خوش آیند برای روان درگذشتگان بیان شده است --//-- آذر = آتش در اوستا داریم: آترش پُوثره اهورهِ مَزدائو؛ آترش = آتش، پوثره = پرتو، فروغ بنابراین آتش« پرتوی از اهورامزدا» درست است نه پسر او --//-- راسپی نام جایگاه یکی از موبدان است که در سرودن یسنا با موبد دیگر به نام «زوت» همکاری دارد --//-- وُهومَن = نیک اندیشی، منش نیک --//-- هَه اور وَتات = رسایی که در گویش پارسی خورداد شده است --//-- اَشَه وَهیشتَه = بهترین اشویی، اشا = هنجار راستی و وَهیشتَه = بهترین --//-- خشَترَه وَئیریَه = شهریاری، پادشاهی و تسلط بر خویشتن --//-- سپنتَه آرمئی تی، همان سپندارمذ به چمار عشق پاک و مقدس است. |
89 |
دروردبر موبد نیکنام من پس از کندوکاو های فراوان دریافتم که دین نیاکانم برترین و کاملترین و زیباترین دین است حال آیا جایی برای آموزش این دین به من وجود دارد؟
پرسش :
دروردبر موبد نیکنام من پس از کندوکاو های فراوان دریافتم که دین نیاکانم برترین و کاملترین و زیباترین دین است حال آیا جایی برای آموزش این دین به من وجود دارد؟ پاسخ : دین زرتشت گونه ای از درس نیست که در کلاسی آموزش داده شود، در پرسش های دیگر نیز پاسخ داده شده که فراپذیری رفتارهایی نسبت به درخور (شان) و جایگاه مَرتو (انسان) است و رفتار بر پایه هنجار اشا و راستی، بودن در هویتی است که پیام آور این سرزمین بدان اشاره و سفارش کرده است. دین یک خواسته و نیاز درونی مرتوگان (بشر)است که هرکس می تواند با رفتار و کردارخود آن را به دیگران نیز سفارش کند. |
90 |
درود بر شما اقای نیکنام نوروزتان پیروز- اگر ممکنه بفر مایید نیایش نوروزی که در تارنما دارید از کدام قسمت اوستا است.
پرسش :
درود بر شما اقای نیکنام نوروزتان پیروز- اگر ممکنه بفر مایید نیایش نوروزی که در تارنما دارید از کدام قسمت اوستا است. پاسخ : نوروز شما نیز خجسته و فرخنده باد ...این نیایش گزیده ای از بخش های اوستا وگات ها است . گزیده کوتاهی از « هفتن یشت »، « سنگ نوشته هخامنشی » «هات ۲۸ گات ها»، «آفرینگان دهمان »، « همازور دهمان » برگرفته شده است . خشنود می شوم که دیدگاه شما گرامیان را نیزداشته باشیم تا چنانچه لازم است آن را زیباتر کنیم؛ نیایش نوروزی چنین است: پروردگارا، تو راسپاس می گوییم که هنجار اشا را بنیان نهادی... زمین وآسمان، آب و گیاهان را آفریدی... با مهر خود، روشنایی و شادی را برای زندگی مردم پایدار ساختی... به ما آموختی تا با منش نیک به تو نزدیک شویم... با گفتار نیک، آیین را ستی را گسترش دهیم و با کردارنیک، سازنده و سود رسان باشیم... اکنون که با گردش زمان، روزگاری تازه فراهم گشته است... با دست های برافراشته تو را نیایش می کنیم برآنیم تا با کارهای درست خود که از دانایی و خرد سرچشمه می گیرد، روان هستی را خشنود سازیم... ای اهورامزدا آرامش و آسایش را برای نیکوکاران جهان افزون گردان... دیر زیویم، درست زیویم، شادزیویم، تازیویم به کامه زیویم، گیتی مان به کامه باد به کامه تن، مینومان به کامه باد به کامه روان، اغنی اشوبیم، همازوربیم، همازور هما اشوبیم، و سپس سرود «اشم وهو» سه بار خوانده می شود. |
91 |
آیا زرتشت ادعا می کند دین کاملی است؟ اگر این ادعا را دارد دلیلش چیست؟
پرسش :
آیا زرتشت ادعا می کند دین کاملی است؟ اگر این ادعا را دارد دلیلش چیست؟ پاسخ : زرتشت در سروده هایش، هیچگونه هماوردخواهی (: ادعایی)، ودر هیچ موردی نکرده است . او بامردم سخن می گوید و باور دارد که همه با آزادی واختیار، در هرزمان و مکانی پروانه (: اجازه) دارند به ارزش های مرتوگانی (: انسانی) برسند و شایستگی داشتن رفتار نیک وسخنی شیوا هستند که برگرفته از اندیشه نیک وخرد رسا است. رسا (: کامل) بودن یک دین به چَِمار(: معنی) چیست؟ . بزرگمهرمی گوید: «همه چیز را همگان دانند و همگان تاکنون از مادر نزاده اند». اگر بپذیریم که جهان در زوزگاری به فلسفه ای رسا برای زندگی مردم رسیده است، آنگاه دیگر نیازی به هیچ نسک (کتاب)، آموزشگاه، دانشگاه، پژوهش و دانشمندی نیست تا بخواهند راهکاری تازه وگویا برای زندگی مرتوگان (بشر) پدید آورد تا او را به سوی رسایی (تکامل) وپیشرفت رهنمون باشند. زرتشت به خرد مَرتو (انسان) باور دارد که در هر مکان با یاری از دانش زمان، کامل بودن زندگی مرتوگان را به آرامی آزمایش (: تجربه) خواهد کرد. |