گسترش آیین راستی در گرو هم اندیشی و همازوری

نخستین شماره خبر نامه پیام کنکاش

اشوزرتشت در سروده جاودانه خود گات ها (هات 29 بند 11) به كنكاش بزرگی از دانایان برای رسیدن به یگانگی و پیوستن به نیكی ها اشاره می كند. در این سرودها آن پیام آورراستین، به رایزنی و هم اندیشی باور دارد و كنكاش خود را "مَزُوی مَگایی" می داند، در این دو واژه "مزویی" از ریشه "مَز" یعنی بزرگ و "مَگایی" از بنیاد "مگه" به معنی دانا است. 
نتیجه مشورت و گردهمایی دانایان – كه در آغاز ، پیامبر وخشور ما به برپایی آن كوشش داشت- گسترش آیین راستی و خرد ورزی در جامعه آن زمان ایران بوده است. خواسته و رهنودی كه بعدها، فرهنگ و تمدن ارزشمند این سرزمین را رقم زد و نهاد جامعه ایران را بر پایه هم اندیشی و همدلی پویاساخت . پس از زمان زرتشت، نشست ها و گردهمایی ها در جامعه ایران، همیشه از بالاترین جایگاه خود برخوردار بوده ودر بخش های گوناگون فرهنگی، حقوقی، دینی، روابط اجتماعی و اقتصادی همواره از سوی دانایان یا به عبارتی ریش سفیدان انجام گرفته است. 
از زمانی كه نشست ها، مجلس ها ، همایش ها و گردهمایی ها در جامعه انسانی شكل گرفت و پویا گردید، افرادی كه كارشناس و صاحب نظر در موضوع ها و رشته های گوناگون بودند، گردهم آمده و با بحث و تبادل نظر پیرامون رویداد ها و مشكلات زندگی خود، قوانین مدنی را به تدریج پدید آوردند. آنان پیوسته به داد كوشیدند تا در برابر بیداد و نا هنجاری ایستادگی كنند. در این راستا، پیشگامان جامعه مدنی، مردم را به استواری به قانون و ضوابط آن فرا می خواندند. پس از برقراری مشروطیت و تشكیل مجلس در ایران، نمایندگانی از شهر و روستا، از هر قوم و آیین در مجلس گرد آمدند تا در راه رسیدن به آزادی استقلال و زندگی سود بخش ، آسایش و آرامش نیز برای هم فرا سازند و ایرانیان هوشمند همچون گذشته شایستگی سربلندی و افتخار را داشته باشند. 
زرتشتیان كه این سرزمین را آفریده اهورامزدا و زادگاه پیامبر خود می دانند و خود نیز در ایران زاده شده اند. از دیر باز تا به اكنون ، همواره به سربلندی و پیشرفت" ایران ویج" افتخار می كنند و در نماز روزانه خود به فّر خداداده سرزمین ایران درود می فرستند. 
نخستین نماینده ای كه از جامعه زرتشتیان ایران به مجلس آن زمان راه یافت ارباب "جمشید جمشیدیان"نام داشت، مدتی بعد ، دكتر " اسفندیار یگانگی" چهارمین نماینده زرتشتیان در مجلس ، بهره مندی از رایزنی و مشورت را به ویژه برای طرح بهترین آرا و گزینش راه كارهایی مناسب و كارآمد در جامعه زرتشتی لازم دانست و آن را به انجمن زرتشتیان تهران پیشنهاد كرد. برپایه بینش یاد شده، نخستین نشست مشورتی با نماینده زرتشتیان از ساعت 5 پس از نیمروز در تاریخ 18 آبان 1346 به پیشنهاد انجمن زرتشتیان تهران و با حضور تنی چند از همكیشان در تالار انجمن تهران بر پا گردید. 
این نشست، بیگمان آغازی بود برای گردهمایی اندیشمندان و فرهیختگان جامعه زرتشتی تا برای رسیدن به یگانگی و همازوری در كنار اسفندیار یگانگی و نمایندگان پس از ایشان حضور یابند و به زدودن زنگار مشكلات و دشواری های فرا راه جامعه خود اهتمام نمایند. 
اكنون كه با لطف اهورای بی همتا و رای شایانِ سپاس شما همكیشان، اینجانب در سِمَت نماینده و خدمتگزار جامعه زرتشتی در هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی برگزیده شده ام. بخشی از گزارش تبلیغاتی و آگاهی بخش پیشین خود را – كه همچنان بر آن و پیام هایش استوارم- در زیر یادآوری می كنم تا دیگر بار بر ضرورت هم اندیشی و مشورت و گفتگو با خردمندان و پیشكسوتان و فرهیختگان جامعه انگشت تایید بگذارم. 
می خواهم و می اندیشم: 
" برای گسترش آیین راستی ، شكوفایی و بالندگی زرتشتیان ایران از پیشنهادها، رهنودها و توانایی های مادی و مینوی تمامی همكیشان بهره مند شوم. 
بین انجمن ها، نهادها و سازمان های زرتشتی مناطق مختلف، پیوند و ارتباطی ژرف و هدفمند به وجود آورم و برای تشكیل شورای هماهنگی انجمن های زرتشتی با حضور نماینده های تمامی انجمن ها ، برای اخذ تصمیم های سنجیده و موثر در امور فرهنگی، دینی و اجتماعی در نشست های مداوم كوشش كنم." 
از این روی كوشش خواهم كرد تا نشست ها و گردهمایی ها به ویژه جلسه های بزرگ كنكاش یگانگی را همچون گذشته پویا و پیوسته برگزار نمایم. 
با این امید كه پیشنهادها و راهكارهای سازنده و ارزشمندی از سوی باشندگان این نشست ها و اندیشمندان و فرزانگان این جامعه هدیه گیرم و از آنها به خوبی و در راستای سربلندی و سرافرازی هر چه بیشتر همكیشان و پشتیبانی بایسته از حقوق جامعه زرتشتی به موقع حمایت نمایم. 
ایدون باد