پل بیستون در سراشیبی نابودی قرار دارد.

پل بیستون در سراشیبی نابودی قرار دارد.
پل بیستون به کام مرگ فرو رفت
   
 
خبرنگار اَمرداد – سیاوُش آریا :
 پُل‌های باستانی از آن دسته سازه‌هایی به‌شمار می‌آیند که جدا از موضوع زیبایی‌شناختی و روش ساخت والای مهندسی آنان، بیشترکاربری همگانی‌(:عمومی) داشته و تاثیر بسیار فراوانی را بر رفت‌و‌آمد آسان کاروانیان و بازرگانان برجای گذاشته است. اما امروزه بر اثر گسترش شهرنشینی و خشکیدن بیشتر رودخانه‌ها این سازه‌ها در گوشه‌ای به حال خود رها شده و روزگار اندوه‌باری را سپری می‌کنند.
به گزارش اَمرداد، پُل ساسانی بیستون کرمانشاه که به پل کهنه نیز نامدار است در بدترین شرایط نگهداری و حفاظتی به سر می‌برد. بخش‌هایی از آجرهای پایه‌های پل، بدنه و دیواره‌ی آن فروریخته است. گُل‌سنگ‌ها و درختچه‌ها در بیشتر جاهای سازه رِخنه‌(:نفوذ) کرده و افزون‌بر پوسیدگی سنگ‌ها، چهره‌ی زشت و ناخوشایندی را به نمایش گذاشته است. پایه‌های پل با گذشت زمان و بر اثر عوامل طبیعی و همچنین رسیدگی نکردن مدیران فرهنگی شهری سُست و بی‌دوام شده و در حال فروریختن است. برخی از مردم بومی‌(:محلی) نیز زباله و نخاله‌های ساختمانی خود را به درون رودخانه و کنار این یادمان ملی ریخته‌اند. همچنین برخی از شرکت‌ها تبلیغات خود را بر روی این پل نوشته و به آن آسیب رسانیده‌اند. ترک و شکاف‌ها در دهانه‌ی تاق پل پدیدار شده و تهدیدی جدی برای این یادمان ملی به شمار می‌آید. بر اثر نم و رطوبت شوره به جان بخشی از این سازه افتاده است. در بازآرایی‌های(:مرمت) گذشته‌ی این پل از کاراسته‌های‌(:مصالح) ناهمگون بهره برده شده و به کالبد سازه آسیب رسانیده و چهره‌ی زشتی را پدید آورده است. اما بی‌گمان بدترین درد این یادمان نیاکانی بی‌مهری‌های مدیران میراث فرهنگی و رها کردن آن است. حتا نزدیکی این سازه به مجموعه‌ی جهانی بیستون نیز انگیزه‌ای را برای پاسداری و نگهداری بهتر در میان مدیران و سرپرستان‌(:مسوولان) فرهنگی شهری پدید نیاورده است و همین جای بسی افسوس و دریغ دارد زیرا این سازه با بِهسازی و رسیدگی کردن توانایی تبدیل شدن به یک جاذبه‌ی گردشگری را داشته و به رشد این پیشه‌ی(:صنعت) پر سود کمک فراوانی کرده و جوانان بومی را از بیکاری نجات خواهد داد.
به گزارش اَمرداد، نوآوری و هوش انسان‌ها و آمیختن آن با تجربه به تولید شاهکارهای دوگانه‌ی‌(:توام) مهندسی و مِهرازی(:معماری) در سازه‌های خصوصی و همگانی از جمله پل‌سازی انجامید که در این میان جدا از گرایش زیبایی‌شناختی مهرازان راهکار آنان در ترکیب تکه‌های کوچک و کاراسته‌های طبیعی همچون خاک و سنگ برای ساختن قطعات و حجم‌های بزرگ شگفت‌انگیز بوده است و بهترین و زیباترین پل‌های قدیمی در سراسر ایران و جهان دستاورد این نوآوری است.
پل بیستون در کرانه‌ی خاوری‌(:شرقی) شهر بیستون و بر روی رودخانه‌ی دینورآب ساخته شده است. این پل به نام‌های پل کهنه، شاه عباسی، صفوی، نادرآباد و دینورآب نامدار است. بخش‌های به جا مانده‌ی این پل به درازای 144 متر و پهنای هفت متر و 60 سانتی‌متر است که در سمت خاوری و باختری‌(:غربی) برپا شده است. پایه‌های این پل به گونه‌ی شش ضلعی است که بخش‌های درونی پایه‌ها به وسیله‌ی قلوه و لاشه‌ی سنگ به همراه ملات گچ ساخته شده است. اما روکار آن از سنگ‌های تراشیده بوده که با آراستگی و ژرف‌نگری تراشیده و بر روی هم جای داده شده است. بر روی برخی از این سنگ‌ها نشانه‌های سنگ‌تراشان ساسانی به اشکال گوناگون نقش بسته است. این پل دارای چهار دهانه است که به ترتیب دو دهانه‌ی آن کوچک و دو دهانه‌ی آن بزرگ است. دهانه‌ی سوم بزرگ‌ترین دهانه‌ی این پل است که به پهنای 11 متر و بلندای 9 متر است. تاق همه‌ی دهانه‌ها به جز تاق دهانه‌ی سوم از نمونه‌ی تاق‌های جناغی است، ولی دهانه‌ی سوم دارای تاقی از نمونه‌ی تاق‌های هلوچین کند است. فرم این نمونه تاق، بیضی نزدیک به دایره است، ولی در نگاه به گونه‌ی دایره نُمود پیدا می‌کند. گذرگاه پل به وسیله‌ی قلوه‌سنگ‌‌های رودخانه‌ای و ملات گچ سنگفرش شده است. آن گونه که از شواهد و مدارک باستان‌شناختی بر می‌آید پایه‌های پل در روزگار ساسانی ساخته شده و در روزگار حسنویه (خاندان بومی کُرد) بِهسازی بر روی آن انجام می‌گیرد. در روزگار ایلخانی، صفوی و پهلوی نیز بازسازی و بهسازی‌هایی بر روی پل انجام شده است.
پل ساسانی بیستون با شماره‌ی 765 در پنجم بهمن ماه 1346 در سیاهه‌ی یادمان‌های ملی به ثبت رسیده است.
 


انبوه زباله‌ها و نخاله‌های ساختمانی که درون رودخانه و کنار یادمان ملی ریخته می‌شود

وضعیت اسفبار پشت پل

رودخانه دینورآب که به لنج‌زار تبدیل شده است

تبلیغات شرکت‌ها بر روی پل که محل رفت‌و‌آمد است چیزی جز افسوس و دریغ را به دنبال ندارد

پل بیستون و روزگار اندوه‌بار آن
پل بیستون کرمانشاه، سازه‌ای که از روزگار ساسانی تا به امروز استوار بوده هم اینک با چالشی جدی روبه‌روست
پایه‌های پل که سُست و بی‌دوام شده و در بخش‌هایی فرو ریخته است
بخش‌های روی پل

بخش سنگ‌چین به جا مانده از روزگار ساسانی‌ست

عکس‌ها از سیاوش آریا است.
منبع خبر: 
خبرگزاری امرداد amordadnews.com