موبد نیکنام گرامی، فرمودید، اشوزرتشت به خوردن، نوشیدن و پوشیدن افراد کاری نداشته است، چرا از نوشیدن شراب سُکرآور منع شده ایم ودر بندی از گاتها بدان اشاره شده است.

پرسش: 

موبد نیکنام گرامی، فرمودید، اشوزرتشت به خوردن، نوشیدن و پوشیدن افراد کاری نداشته است، چرا از نوشیدن شراب سُکرآور منع شده ایم ودر بندی از گاتها بدان اشاره شده است.

پاسخ: 

 

ناگفته پیداست که بینش و پیام اشوزرتشت، به چگونگی خوردن، آشامیدن و کارهای روزانه مَرتو(:انسان)اشاره ای نکرده است. به همین روی دستور(:احکام) ویژه ای نیز برای برای زندگی مرتوگان(:مردمان، بشر) به سفارش"اشوزرتشت" از آن روزگار به یادگار نمانده است.

 

آشکار است گونه ای خوراکی را «شایسته» ندانسته و سفارش نکرده و خوردنی دیگر را نیز«ناشایست» (منع) نکرده بلکه گزینش آن را به خردِ رسا و دانش هر روزگاری واگذار کرده است.

 

زرتشت در هات ۳۲ بند ۱۴ و درهات ۴۸ بند ۱۰ از یسنا (سرود پنجم گاتها)، اشاره به آیینی ویژه و نادرست کرده است که برخی مرتوها در آن روزگار، به سفارش پیشوایان دروغین، برای خشنودی خدایان پنداری خویش برپا می داشتند. 

 

در چنین آیینی که شاید در تراداد(:سنت) مهرپرستان بوده است. گاو را قربانی می کردند، اندکی از گوشت آن را برآتش گذاشته، خون قربانی را با نوشابه ای سُکرآور که از گیاهی ناشناخته فراهم می شده درآمیخته، می نوشیدند. آنگاه فریاد زده و شادی می کردند تا به باور کاهنان آن روزگار، خدایان خشمگین را خشنود سازند چون مایل بودند از آن پس؛ بیماری، آفت، زلزله، آتشفشان وبدی ها به سراغشان نیاید! 

 

زرتشت، آموزگار و پیام گوی ایرانی، در گفتار خود این شیوه را نادرست و نکوهش کرده، کار آنان را گناهی بزرگ می شمارد.

 

 

 

 

ReplyForward