جناب نیکنام شما در پاسخ ها، بارها زرتشت را پیامبری دانسته اید که از سوی خداوند به پیامبری برگزیده شده است. لطفا تعریف دقیق خود را از واژه «پیامبر» بازگو کنید؛ زیرا می فرمایید که او کتاب آسمانی ندارد، معجزه ای نداشته است، وحی برای زرتشت در کار نبوده، در سر

پرسش: 

جناب نیکنام شما در پاسخ ها، بارها زرتشت را پیامبری دانسته اید که از سوی خداوند به پیامبری برگزیده شده است. لطفا تعریف دقیق خود را از واژه «پیامبر» بازگو کنید؛ زیرا می فرمایید که او کتاب آسمانی ندارد، معجزه ای نداشته است، وحی برای زرتشت در کار نبوده، در سرودهای زرتشت (گات ها) هیچگاه پرسش و پاسخی بین زرتشت و خداوند وجود ندارد که اهورامزدا پاسخ داده باشد [اینها را از متن پاسخ ها گردآوری نموده ام]؛ پس اگر هر شخصیتی که سخنانی بشردوستانه و مبتنی بر فلسفه اخلاق گفته را پیامبر بدانیم و از آن ها پیروی کنیم. در این صورت نیازی نیست که خود را درگیر شخصی به نام زرتشت که بسیار کهن بوده، بنماییم.

 

پاسخ: 

جناب نیکنام شما در پاسخ ها، بارها زرتشت را پیامبری دانسته اید که از سوی خداوند به پیامبری برگزیده شده است. لطفا تعریف دقیق خود را از واژه «پیامبر» بازگو کنید؛ زیرا می فرمایید که او کتاب آسمانی ندارد، معجزه ای نداشته است، وحی برای زرتشت در کار نبوده، در سرودهای زرتشت (گات ها) هیچگاه پرسش و پاسخی بین زرتشت و خداوند وجود ندارد که اهورامزدا پاسخ داده باشد [اینها را از متن پاسخ ها گردآوری نموده ام]؛ پس اگر هر شخصیتی که سخنانی بشردوستانه و مبتنی بر فلسفه اخلاق گفته را پیامبر بدانیم و از آن ها پیروی کنیم. در این صورت نیازی نیست که خود را درگیر شخصی به نام زرتشت که بسیار کهن بوده، بنماییم.

 

 

 

پاسخ : 

 زرتشت در هات ۲۹ از یسنا که سرود دوم از گات ها می باشد. از سوی اهورامزدا(:خداوند جان و خرد)که نماد دانایی و خرد است به پیام رسانی و راهنمایی مردم برگزیده شده است.

 

او همانند برخی از پیامبران، از شیوه «وحی» برخوردار نشده وفرشته ای (:الهه) بین او وخداوند پیام رسانی نکرده است. 

 

 «اهورامزدا» خداوندِ بینش زرتشت، در آسمان ها زندگی نمی کند که سرودهایش از آن سو به زمین برسد. اهورامزدا نماد دانایی، آگاهی و توانایی بوده که در همه هستی جاری است.

 

فروزه اهورایی که همان "خرد ودانایی" است در نهاد همه مرتوگان(:بشر) نیز نهفته شده است. به همین روی زرتشت پس از کنکاشی در زندگی مرتوها(:مردم) آن روزگار، از «فروهر»(:فروزه اهورایی درون خویش) پرسش کرده وفلسفه آنچه را دریافت کرده است به دیگران نیز یادآوری و سفارش کرده است. نه اینکه دستوری داده باشد و پیام خدای جباری را به مرتوگان رسانده باشد که در عرش آسمان ها جای گرفته است.

 

اگر ملاک پیامبر شدن، داشتن وحی و معجزه های شگفت انگیز باشد، پس چه نیکوتر که زرتشت را آموزگاری بدانیم که با روشنایی وفروغی که در سرودهایش به یادگار مانده است. شاگردان خود را به سوی پله های پیشرفت و کسب دانش راهنمایی کرده تا از پندارهای نادرست و خرافات دوری گزینند. وگرنه او را پیام آوری بدانیم که پس از اندیشه کردن در باره چیستی های هنجار هستی،  به شناخت درونی دست یافته وبا گفتاری شیوا، بینش خویش را به مرتوگان درجهان پیشکش کرده است.  شاید این شیوه پیام رسانی، ویژه اهورامزدا، خداوند دانایی بوده است که بر سرزمین ایران سروری داشته وخواستار بوده تا اینگونه ایرانیان را به شادی، ارامش، سرفرازی و بهروزی رسانده باشد.