- صفحه اصلی
- دوره نمایندگی
- گفتمان
- فرهنگ ایران
- نوشتارها
- نیایش های اوستایی
- نهاد های زرتشتی
- درباره ما
- پایگاه های مرتبط
- خبرها
درود بر نیکنام گرامی، چرا اهورامزدا نیکی و بدی را آفرید؟ چرا تنها نیکی را نیافرید؟ اگر راه یکی است و راستی چرا باید بدی هم باشد. تا دوستداران اشا گمراه شوند؟
پرسش:
درود بر نیکنام گرامی، چرا اهورامزدا نیکی و بدی را آفرید؟ چرا تنها نیکی را نیافرید؟ اگر راه یکی است و راستی چرا باید بدی هم باشد. تا دوستداران اشا گمراه شوند؟
پاسخ:
درود، اهوامزدا با نیکی در سراسرهستی پایدار است و هیچگاه زاینده بدی ها نیست! به چم(: معنی) واژه اهورامزدا بنگریم: « دانایی وآگاهی بیکران هستی مند» اشوزرتشت نخستین بار به این پدیده پی برده است که سرآغاز وسرانجام هستی است. دانشی بیکران که هیچگاه پایانی نخواهد داشت. هرگاه مرتوگان (: انسان) با دانایی به سراغ چنین خدایی (اهورامزدا) برود وازاو یاری بخواهد، چنانچه برپایه هنجار راستی (: اشا) ومنش نیک (: وهومن) باشد، فرآورده آن نیکی، مهربانی، شادی، سازندگی، تازگی، خوشبختی، بهروزی وپیشرفت خواهد بود ولی هرگاه براندیشان با کارهای نادرست خویش که برگرفته از نادانی، حسادت، خودپسندی، کینه وخشم باشد از اهورامزدا (دانش بیکران) یاری بجویند. بدی هایی پدیدار خواهد شد که با جنگ وبیداد، یورش وکشتار، خرافه وپندار، واستفاده جنگ افزار همراه خواهد بود. بدین روی آفریننده بدی ها، انسان بداندیش وناآگاه است که اگربر روی زمین نباشد هیچگاه بدی پیش نخواهد آمد. برای اینکه دانشی درست پایدار گردد وبدی درهازمان (: جامعه) نباشد. دست به کارشویم تا دانایی راگسترش دهیم. از مزدا (: دانایی وآگاهی بیکران) یاری بجوییم.