درود بر شما، زندگی پس از مرگ در دین زرتشتی چگونه بیان شده است ؟

پرسش: 

درود بر شما، زندگی پس از مرگ در دین زرتشتی چگونه بیان شده است ؟

پاسخ: 

سخنی درباره زندگی پس از مرگ درپیام زرتشت نداریم، برخی از نوشته های پهلوی مانند «اردای ویراف نامه» به داستان سرایی دراین باره پرداخته که باور فردی یک موبد ساسانی بوده است. بیگمان: کس نامد از آن جهان که تا پًرسَم  از اوی \ احوالِ مسافرانِ عالم چون شد؟ منش زرتشت بیشتر به شادی، آرامش و بهروزی مَرتوگان (انسان) دراین جهان سفارش دارد نه جهان پس از مرگ که درآن بهترین نیازهای مرتوگان برآورده شود. اگر چنین باشد پس این جهان سکوی پرتاب به جهان پس از مرگ خواهد بود. آشکار است که درباورسنتی زرتشتی روان با تن همراه است و هرگاه کار نیکی ازاو سرزَنَد، خرسند وشاد خواهد شد، اینگونه شادی که برای روان فراهم خواهد شد، بهشتِ مرتوگان است که در این جهان وبا اراده هرکس پیش خواهد آمد. دراین بینش، خداوند از آغاز مکانی خوش آیند برای نیکوکاران به نام بهشت (جَنَت) و جایگاهی برای آزار بدکاران به نام دوزخ (جهنم) نیافریده است. بلکه همه در همین جهان روی خواهد داد، روان نیکوکاران در فرآیند کنش و واکنش، پیوسته درشادمانی به سرخواهد برد و روان بدکاران در هرهنگام ناشاد و آزرده خواهد شد.